Wednesday, June 07, 2006

Jos en de Ben Nevis


















Jos is een wandelend museum. Als je in het diepste punt van de zuidpoolkorst een 300-meter diep ijsstaal zou opboren, dan kan ik u garanderen dat je wel ergens de initialen "JG" zal aantreffen.

Zo stootte ik een tijdje geleden op dit artikel... Een mysterieuse piano aangetroffen op de top van de hoogste berg in Schotland en niemand die weet hoe die daar terechtkwam... Hoe vaak moet ik het nu nog zeggen? Als er iets is dat niet te verklaren valt, vraag het eerst even aan Jos Ghysen, de kans is groot dat hij erbij was.

Het Loch Ness monster, De Paaseilanden, Area 51, De dood van Kurt Cobain, Paco van X-factor en eens Spaanse grootmoeder zonder snor... het zijn allemaal zaken waar geen verklaring voor te vinden is... tenzij bij Jos Ghysen.

Dus heb ik de daad maar weer bij het woord gevoegd en ben ik met mijn onderzoek gestart. Ik heb enkele expedities ondernomen naar deze bergpiek, heb me ingeburgerd in de Schotse geschiedenis, een weekje in de bibliotheek van Edinburgh gewoond en inderdaad, wat bleek... Jos Ghysen was lid van de MacDuff Clan... Een Schotese clan met een oorsprong diep in de Highlands.

Jos was goed bevriend met Duncan MacDuff, een grote naam in de geschiedenis van de clan. Op een mooie Schotse zomerdag (het regende oude wijven) sprak Duncan tot Jos: "Jos, je draait nu al generaties lang in de familie. Je bent ouder dan wijlen grootvader's kilt en nog steeds sjouw je de vaten whisky op je eentje naar de markt. Wanneer ben je eens van plan om naar de eeuwige Highlands te trekken?" Waarop op Jos antwoorde: "Duncan, mijne man, mijne man toch. Ik ben hier nog lang niet weg. Der komt nog een dag dat ik klavecimbel zal spelen op de piek van de Ben Nevis, alwaar ik een lied aan u zal opdragen." En inderdaad, exact 800 jaar na dit gesprek sjouwde Jos een orgel (klavecimbel was iets te zwaar) naar de piek en speelde er het lijflied met de titel "Deus juvat" (God staat bij).